تحلیل بنیادی فولاژ – شرکت فولاد آلیاژی ایران

در تحلیل بنیادی فولاژ (شرکت فولاد آلیاژی ایران) سعی شده است تا با اطلاعات در دسترس و با تجزیه و تحلیل داده‌ها و صورت‌های مالی شرکت، عملکرد آن در آینده پیش‌بینی شود. با مطالعه‌ی این مطلب می‌توانید از اطلاعات مربوط به تحلیل بنیادی فولاژ و وضعیت فاندامنتال آن مطلع شوید.

تاریخچه و معرفی شرکت

شرکت فولاد آلیاژی ایران بزرگترین تولید کننده انواع فولاد آلیاژی در ایران و خاورمیانه و یکی از مدرن ترین کارخانه‌های تولید فولاد آلیاژی دنیا است. شرکت‌های فرعی آن، شرکت توسعه فولاد آلیاژی ایرانیان و گسترش تجارت فولاد آلیاژی ایرانیان است.

شرکت در سال ۱۳۷۰ به صورت شرکت سهامی خاص تاسیس شده و در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی یزد به ثبت رسیده و از سال ۱۳۷۸ به بهره برداری رسیده است. این شرکت در سال ۱۳۸۸ از سهامی خاص به سهامی عام تغییر یافته و در سال ۱۳۸۹ در سازمان بورس و اوراق بهادار پذیرفته شده است.

مرکز اصلی شرکت فولاد آلیاژی ایران در شهرستان یزد واقع است. در حال حاضر با توجه به اینکه ۳۴.۲۸ درصد سهام شرکت متعلق به شرکت بین المللی صنایع و معادن غدیر می باشد، جز شرکت‌های تابعه آن و واحد تجاری نهایی شرکت سرمایه گذاری غدیر است.

اطلاعات کلی شرکت

فعالیت اصلی شرکت

1. ایجاد کارخانه فولاد آلیاژی و واحد های مربوطه در راستای پیشبرد و گسترش صنعت فولاد آلیاژی در نقاط تعیین شده
2. توسعه کارخانجات فولاد آلیاژی و ازدیاد تولیدات از نظر تنوع مقدار به طرق گوناگون بنا به صرفه
3. فراهم آوردن تسهیلات لازم به منظور انجام تحقیقات علمی در جهت دستیابی به دانش جدید و سایر منابع ضروری صنعت فولاد آلیاژی
4. کسب، فروش و انتقال دانش فنی فولادهای آلیاژی
5. ورود به بخش اکتشاف، استخراج، بهره برداری از معادن فلزی و غیر فلزی و تکمیل زنجیره تامین شرکت
6. انجام عملیات بازرگانی از قبیل خرید مواد اولیه و سایر خریدهای لازم و فروش تولیدات شرکت و سرمایه گذاری در سهام شرکت‌ها و موسسات و خرید و فروش سهام آن‌ها و مشارکت با دیگران در چارچوب موضوع فعالیت شرکت

تحلیل بنیادی فولاژ – ترکیب سهامداران

طرح‌های در دست اجرای شرکت فولاژ

طرح‌های در دست اجرای شامل دو پروژه است که عبارتند از: پروژه یزد ۱ و پروژه واحد میل‌گرد و مفتول.

 پروژه یزد ۱ تا آخر آذر ۱۴۰۱، ۹۲ درصد پیشرفت داشته است و طبق گزارش شرکت تا انتهای سال ۱۴۰۱ به بهره برداری می‌رسد. ظرفیت تولید کارخانه شامل ۳۵۰ هزار تن کالای مهندسی و ۳۰۰ هزار تن کالای آلیاژی است.

پروژه واحد میل‌گرد و مفتول تا انتهای آذر ۱۴۰۱، ۱۲ درصد پیشرفت داشته است و طبق گزارش شرکت تا مهر ۱۴۰۳ به بهره برداری خواهد رسید. عنوان این پروژه برای تولید ۴۰۰ هزار تن مفتول آلیاژی در سال است.

• در این تحلیل با توجه به روند شرکت در پیشرفت طرح‌های در دست اجرا، بهره برداری از پروژه یزد ۱، سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده است که میزان بهره برداری از آن در سال ۱۴۰۲، ۴۰ درصد و برای ۱۴۰۳، ۵۰ درصد می‌باشد. همچنین فرض ما این است که پروژه واحد میلگرد و مفتول نیز تا سال ۱۴۰۳ به بهره برداری نخواهد رسید.

برای احداث پروژه یزد ۱،‌ از محل منابع صندوق توسعه ملی و با عاملیت بانک توسعه صادرات، تسهیلات با نرخ ۵ درصد دریافت گردیده است.  هزینه برآوردی ارزی برای اجرای این طرح، حدودا ۱۳۴ میلیون یورو است. با توجه به اینکه بهره برداری از طرح در سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده است، تسعیر ارز، استهلاک طرح و هزینه مالی این وام نیز از سال ۱۴۰۲ در صورت سود و زیان لحاظ شده است.

تحلیل بنیادی فولاژ – مفروضات تحلیل

• نرخ تورم ۳۵ درصد و نرخ حقوق و دستمزد ۳۰ درصد در نظر گرفته شده است.

تولید، فروش و بهای تمام شده

شرکت در حال حاضر دارای ظرفیت عملی برای تولید ۵۵۰ هزار تن محصول است که به تفکیک شامل: ۱۰۰ هزار تن مهندسی، ۳۵۰ هزار تن آلیاژی و ۱۰۰ هزار تن محصول صادراتی است.

• بعد از بهره برداری از طرح یزد ۱، ظرفیت تولید شرکت مجموعا ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تن محصول خواهد شد.

محصولات تولیدی شرکت به دو نوع آلیاژی و مهندسی تقسیم بندی می شود. به طور کلی حدودا شرکت از ۱۰۰ درصد ظرفیت برای تولید محصولات آلیاژی و ۹۰ درصد برای تولید محصولات مهندسی استفاده می‌نماید.

عملیات تولید محصولات به این گونه است که از فروآلیاژ و آهن قراضه و آهن اسفنجی و سایر مواد برای تولید استفاده می‌شود.

فروآلیاژها وارداتی هستند و از کشورهای قبرس، چین، آلمان، انگلیس و ترکیه وارد می‌شوند. بیشترین میزان مصرف برای تولیدات مختص آهن اسفنجی است که حدود ۸۵ درصد مواد مصرفی برای مربوط به آهن اسفنجی است و عمده آن را از شرکت آهن و فولاد غدیر ایرانیان تهیه می‌نماید.

تمام مواد مصرفی بر اساس شمش فخوز نرخ گذاری شده‌اند. بهای تمام شده شرکت به طور تقریبی متشکل از ۷۸% مواد مستقیم مصرفی، ۲% دستمزد تولید و ۲۰% سربار تولید است.

بیشترین میزان فروش مربوط به محصولات آلیاژی است که حدود ۸۰ درصد از کل فروش شرکت را به خود اختصاص داده است. همچنین حدود ۹۷ درصد محصولات آلیاژی و ۶۰ درصد محصولات مهندسی در داخل کشور به فروش می‌رسد و مابقی آن صادر می‌شود.

نسبت فروش به تولید محصولات آلیاژی ۹۷ درصد و برای محصولات مهندسی ۱۰۰ درصد در نظر گرفته شده است. در محصولات آلیاژی ۹۷ درصد آن فروش داخلی و برای محصولات مهندسی ۶۰ درصد آن به فروش داخلی اختصاص داده شده است.

نرخ گذاری محصولات طبق گزارش شرکت بر اساس شرایط بازار و تصمیم کمیسیون فروش با بررسی نرخ های روز محصولات خواهد بود به همین دلیل در تحلیل برای تعیین نرخ های فروش، نسبتی از شمش فخوز در نظر گرفته شده است.         

سرمایه گذاری‌های شرکت فولاد آلیاژی ایران

شرکت فولاد آلیاژی ایران ۲۰ درصد آهن و فولاد غدیر ایرانیان (فغدیر) و ۲۲ درصد طراحی و مهندسی فولاد یاران یزد را تحت مالکیت خود دارد که بیشترین درآمد سرمایه گذاری شرکت از فغدیر می‌باشد. البته شرکت ۵ درصد از سهام فغدیر را به دلیل الزام برای واگذاری سهام به عموم در بورس در سال ۱۴۰۱ فروخته است که از ۲۵ درصد مالکیت به ۲۰ درصد رسیده است.

(شرکت آهن و فولاد ایرانیان با توجه به برنامه توسعه صنعت فولاد و نیاز این صنعت به واحدهای تولید گندله، پروژه گندله سازی بهاباد را با ظرفیت ۴ میلیون تن در فاصله ۳۰ کیلومتری معدن چادرملو در دست احداث دارد. بهره برداری از این طرح برای سال ۱۴۰۳ پیش بینی شده است.)

افزایش سرمایه

شرکت افزایش سرمایه از مبلغ ۲۴ هزار میلیارد ریال به ۳۹ هزار میلیارد ریال را از محل مطالبات حال شده سهامداران و آورده نقدی و سود انباشته جهت جبران مخارج انجام شده طرح یزد ۱ را به تائید هیئت مدیره رسانده و جهت اظهار نظر به حسابرس و بازرس قانونی ارسال نموده است.

بدیهی است که انجام افزایش سرمایه ذکر شده منوط به موافقت سازمان بورس و اوراق بهادار و تصویب مجمع عمومی فوق العاده می باشد.

تحلیل بنیادی فولاژ – صورت سود و زیان

نتیجه گیری تحلیل بنیادی فولاژ

با توجه به نزدیک بودن زمان بهره برداری طرح‌های در دست اجرای شرکت، انتظار افزایش تولید محصولات و همچنین فروش بیشتر به دلیل کیفیت محصولات وجود دارد. همچنین فولاژ ۲۰ درصد از فغدیر را در بخش سرمایه گذاری‌های خود دارد که برای فغدیر نیز سود مناسبی پیش بینی می‌شود.

فغدیر در حال افزایش ظرفیت آهن اسفنجی است و احتمالا طرح کارخانه گندله سازی بهاباد را نیز در ابتدای ۱۴۰۳ به بهره برداری می‌رساند که از این محل نیز سود خوبی به شرکت فولاد آلیاژی ایران خواهد رسید.

با توجه به جدول سود و زیان، p/e فولاژ در محدوده مناسبی قرار دارد. در نهایت میتوان نتیجه گرفت شرکت از چشم انداز مناسبی در آینده برخوردار است.